جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

معرفی گاز های جوشکاری (بخش دوم)

جوشکاری فلزات پایدار ترین روش اتصال آن ها به یکدیگر است. از طریق جوشکاری می توان انواع فلزات را به هم متصل نمود. این روش هم در خشکی و هم در آب قابل انجام است. در هنگام انجام فرآیند جوشکاری، احتمال ایجاد حباب های هوا وجود دارد. به همین جهت است که از برخی از انواع گاز در جهت محافظت از فرآیند جوش استفاده می شود. در این مطلب به معرفی گاز های جوشکاری می پردازیم. همراه با جوش و برش نوین بمانید.

معرفی گاز های جوشکاری

در معرفی گاز های جوشکاری باید عنوان کرد که غالب این گاز های مورد استفاده جهت حفاظت پروسه جوش، گاز های بی اثر می باشند. اما از گاز های نیمه بی اثر نیز در جهت این فرآیند استفاده می شود.

در بخش اول انواع گاز جوشکاری، به معرفی گاز های جوشکاری آرگون، هلیوم و دی اکسید کربن پرداختیم. گاز های آرگون و هلیوم، گاز های بی اثر هستند. آرگون را می توان یکی از بهترین گزینه ها همواره در جهت استفاده برای گاز های محافظ جوش عنوان کرد.

در ادامه به معرفی سایر گاز های مورد استفاده برای فرآیند جوش می پردازیم.

گاز اکسیژن

اکسیژن همانند گاز دی اکسید کربن، از جمله گاز های نیمه بی اثر مورد استفاده در فرآیند جوش است. این گاز را عموما به صورت ترکیبی با دیگر گاز های محافظ جوشکاری استفاده می کنند. چرا که این گاز موجب مایع شدن فلز مذاب می گردد.

به کارگیری گاز اکسیژن در طی فرآیند جوش، موجب افزایش سرعت روند جوشکاری شده و همچنین میزان پاشش را به کمترین مقدار خواهد رساند.

معرفی کاربرد گاز نیتروژن در فرآیند جوش

از جمله دیگر گاز های نیمه بی اثر مورد استفاده در فرآیند جوش، نیتروژن می باشد. این گاز موجب بیشتر شدن نفوذ جوش شده و همچنین پایداری قوس را در زمان ترکیب با دیگر گاز ها، افزایش می دهد.

این نوع ترکیبات مورد استفاده در طی فرآیند جوش، می تواند موجب بیشتر شدن خاصیت شیمیایی آلیاژ های نیتروژن دار شود.

معرفی هیدرژون از گاز های جوشکاری

هیدروژن نیز در طی فرآیند جوشکاری استفاده می شود. زمانی که هیدروژن را به آرگون می افزایند، نفوذ این گاز بیشتر شده و سرعت فرآیند جوش کاری نیز افزایش می یابد.

هیدروژن را نیز با گاز های آرگون و دی اکسید کربن می توان ترکیب کرد و این ترکیب نفوذ جوش را بهتر خواهد کرد.

لازم به ذکر است که به کارگیری هیدروژن به عنوان گاز محافظ جوشکاری، باید بر اساس اصول آن صورت گیرد. چرا که عدم استفاده صحیح هیدروژن می تواند موجب بروز تخلخل شود.

معرفی دیگر گاز های جوشکاری

گاز های بی اثر و نیمه بی اثر گزینه های مناسبی در جهت به کارگیری به عنوان گاز محافظ هستند.

در طی فرآیند جوش از برخی دیگر از گاز ها با اهداف نظیر منبع سوخت و … استفاده می شود. در ادامه به معرفی برخی از این گاز ها می پردازیم.

گاز استیلن در جوشکاری

این گاز، قیمت نسبتا کمی دارد. استیلن به شدت قابل احتراق است و از آن به جهت سوخت جوش همراه با اکسیژن استفاده می شود. با شعله به وجود آمده در اثر ترکیب گاز استیلن، امکان جوشکاری انواع فلزات و یا برش آن ها وجود دارد. استیلن یکی از گاز های پر کاربرد در جوش و برش است.

گاز پروپان

این گاز را در جهت فرآیند جوش نباید استفاده کرد. ولی از پروپان در جهت لحیم کاری بعد از اتمام جوشکاری استفاده می کنند. پروپان گازی اشتعال پذیر بوده و قابل احتراق می باشد. این گاز نیز غالبا در جهت منبع سوخت مورد استفاده قرار می گیرد.

گاز پروپیلن

پروپیلن نیز یک گاز ناخالص است که از آن در جهت جوشکاری ذوبی غیر ساختاری استفاده می شود. این گاز همچنین در جهت لحیم کاری و گرمایش نیز کاربرد دارد.

آخرین مطالب

اشتراک گذاری

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *